Kadir Koç Şiirleri - Şair Kadir Koç

muhtacım şimdi gözlerine
Pınar gibi çağlayan sesine
Ölümüm olur elbet Sensiz bir yerde
Belki sevenim,
Ortam olur hüzün olur
Beni sorarlar sözün olur,

Bir dağın başındayım
Terkedilmiş bir yalnızlık
Birkaç kuru dal
Taze ekilmiş umutlar
Yamactan gelecek mutluluğu
Bekleyen iki göz.

kalbimin ortasından gelmişti aşk
giderken incitti ruhumu.
hiçbir acıya boyun eğmedim,
çok kaybettim yönümü
hiçbir kutup yıldızım olmadı,
çok kez düştüm çok tekme yedim

Bir baharın meyvesinde,
Oturup kır bahçesinde,
Yorgun anılara ağlarken,
Bir çocuk geçiyor içimden
Gözünde gülüşüyle....

Esarettir yaşamak yuvamdan ayrı
Özlemdir ölümden kurtulmak
Hasrettir gözyaşı dökmek
Yaşamak matinedir geçer gözlerimden.
Sürünmektir böyle elimden bişey gelmeden.
Çingenden bıçakyediğim,

kimsin bilmiyorum
bilmek istiyorum aslında.
kimim,biliyormusun acaba
merak ediyormusun
o, aşka doymuş esas oğlanları
ucuza mal olmuş kadınları oynayan

Yüküm biraz ağır gelmişti kambur sırtıma,
Sevda dediğin azık ağırdı ama,
Doyurmazdı yokluğunda.

Saçların vardı bilirim,fesleğen kokardı,
Bir kalbin vardı yumak yumak,

henüz gölerimi açmıştım sevdaya
yıllar önce doğduğum gibi,
o zamanlar pek anlamsız gelirdi
hani ya sevda nerde felan.
bugün pek anlam aramıyorum
dün terkedildikten sonra,

Bir kadındı o,
Fakülde yıllarımda
Aynı sırada oturduğum
Saçlarında hüzün,
Gözkapakları kırışık,
Fahişe! Bakışları arkasında.

Hep başkalarının şiirlerini okudun
Hep başkalarının şarkılarını dinledin
Biraz da bana kulak ver istersen
Seni ben sevdim onlar değil
Hem bu şarkılarda şiirlerde sen varsın
İnsan kendinden kaçar mı