Kadir Kaya Şiirleri - Şair Kadir Kaya

Dostluk sofrasında sevgi ışığı,
Yurdumun insanı barış aşığı,
Helal lokmalarla dolar kaşığı,
Mutluluğa doğru koşar Özgürlük.

Hürriyet gönülde sönmeyen ateş,

Dünyada vaktini boşa harcayan,
Geçmişinden sorumludur bil dostum.
Mü’minler koşarken sen kalma yayan,
Geç olmadan Hakk yolunu bul dostum.

Aman nefsimize esir olmadan,

Mehmetçik savaştan savaşa koşmuş,
Vatan.Bayrak için vuran Mehmetcik.
Çanakkaleye sor,coştukça coşmuş,
Bir Cihana karşı duran Mehmetcik

Yenilmeden mağlup olduk masada,

Doğa can evinden besler toprağı,
Çiğ damlası taşır gülün yaprağı,
Vazgeçilmez gerçek hayat kaynağı,
Pınardan deryaya aksam su gibi.

Gönüller şakıyan sesine muhtaç,

Emsali bulunmaz değerdir ana,
Eşiyle çalışır gelir yan yana,
Anında sofrada hazır gaygana,
Tarana’dan duman tüter AKMESCİT.

Özü sözü birdir olmaz çelişki,

Kültürde, sanatta asırlık ocak,
Hala ilk gün gibi yüreği sıcak,
Birliğe sevgiyle açıyor kucak,
Sabırın gölüdür Feyzi Halıcı.

Mesnevi, tasavvuf farklı bir etap,

Kirpiği süslüyor,sürmeli gözü,
Yay gibi kaşı,gamzeli yüzü,
Bakışı coşturur,gönlümde hazı,
Gül kokan sevdamla seslendim aşka.

Süt beyaz gerdanla,belin incesi,

Camla plastiği çöp sanmayın sakın,
Kağıtla, metali ayırıp bakın,
Doğayı seven duyarlı kalplere
Geri Kazanım tacını takın.

Atığı ayırıp toplarsak eğer,

Sevenin sevgisi kalpte ışıldar,
Duygu gergefinde örülür sevgi.
Vuslatı, hasrete aşkı fısıldar,
Hissin dünyasında görülür sevgi.

Yalnızlık, sıcak bir dostluğa açtır,

Toruna gitmenin geldi sırası,
Uçakta görüş, hayal düş arası,
Haber verdiler, Erzincan burası,
Hasretin vuslatla kansın Erzincan.

Ordu caddesinde tatlı bir meyil,