Kadir gecesi duası Şiiri - Mehmet Halil

Son yıllara kadar,
hiçbir işimi son ana bırakmadım
O alışkanlığımla duama da biraz erken başladım
O gece, bütün duaları kabul edecekmişsin Tanrım
İşine aklım ermiyor, ama, çoğunluğa uyup inandım
Mademki affedilecek,
Bu güne kadar işlediğim bütün günahlarım,
Neden daha fazla günah işlemediğime de pişmanım…

Galiba o yüzden olsa gerek
Bazıları kul hakkını o kadar çok yiyor ki
Onlara daha çok veriyorsun ‘’Yürü ya kulum! ’’ diyerek.
Son yıllarda ‘aptal’a çıktı kul hakkı yemeyenlerin adı
Ben de inandım ‘aptal’ olduğuma üzülerek…

Korku her şeyin başı,
Camiler arttıkça tecavüzler de arttı.
Demek ki geçmişte, mekansızlıktan,
Günah çıkaramama korkusu vardı.
Demek ki günah çıkaramama korkusu
Günah korkusundan daha da fazlaydı
Günah işlemek artık bir için su…

Tanrım, yetmişi yuvarladım
Önümde fazla zamanım kalmadı
Günah çıkarma seanslarına ben de başladım
Herkes günde bir oruç tutarken,
Ben üçe dörde çıkardım…
Madem ki bu kadar hoşgörülüsün
Madem ki bu kadar geniş gönlün
Cennetinde bana güzel bir köşe ayır da
Biraz benim de gülsün,
Bu dünyada hiç gülmeyen yüzüm.

Yemin ederim ki
Bir kasa kara üzüm
Kefenimde gizli olacak gelirken
Sen kara gecede, kara karıncayı görensin
Yanımda kara üzümü görmezsen,
Canımı alma istersen…

Bu dünyada senin adına çok şey yapılıyor
İnsanlar öldürülüyor, evleri yıkılıyor.
Melek diye sunduğun çocuklar
Büyüklerden daha çok eziliyor.

Güçlüler zayıfları yutuyor devamlı
Yaratırken düşünmedin mi hiç bunları?
Yüceliğini zayıflar için de göster de
Bundan sonra bari sevindir zayıfları.

Kendim için bir şey istediğim yok. Naçizane
Öbür dünyadaki cennetini ver de
Camiye gidip ibadet edenlere
Bu dünyada zayıflara gölge etme…