Kadınlarımız Şiiri - Ali Osman Yılmaz

Önceleri düşünürdük
Kadınlar nedir diye?
İnsandılar biz erkekler gibi.
Sen gibi, ben gibi, hepimiz gibi, değilmi?
Dünyayı yöneten biz erkekler buna dayanamazdık
Nasıl? nasıl olurdu bu.
Bizler dağları delen, devrimlerin savaşçıları
Tarihleri değiştiren, güçlü pazularıyla
Gücün timsali, biz erkekler
Hayır kadınlar insan olamazlar, olmamalılar;
Kadınlar, bizim kadınlarımız onlar,
Bizim malımız, Tohumlayıp çimlediğimiz
Toprağımız.
Düşünmezdik hiç, bizi insan yapan
Toprağında bizi çiçek çiçek açtıran,
Erkekliğimizi yaratan, Yaşatan
Teninde yaşarken o mutlu anları,
Sevdasında enginlere yol alırken,
Yıldızlara bakıp, başlarına yıldızlardan taç yaptığımız
En acılı anlarda ayaklarına kapanıp
Tapınaktaki kraliçe gibi taptığımız.
Sonrasında acımasız debbah gibi yerden yere vurduğumuz,
Anamız, yarimiz, sevdamız uğruna, dağları deldiğimiz,
Çok zaman başımız dizlerinde, temel varlığımız,
Erkekliğimizin yanında, yere çalıp horladığımız.
Karanlıkların içindeki kara erkekler hey
Bizi erkek kişi yapanlar, kimlerdir hey!
Saltanatımız mı yıkılır, sevdamızın güllerine,
Sarılsak sıcacık muhterem ellerine
Bizi biz yapan, mis kokan tenlerine
Karışıp gitsek birlikte günün güzelliklerine.
Birlikte yeniden insan olsak, birlikte yaşasak
İnsanlığın kanatlarında enginlere birlikte ulaşsak
Ali Osman Yılmaz