Hüzünlü kadınların önce yaralarından öpmek lazımdı. Yarınları olabilmek için acılarına sahip çıkmak.
Seni anlıyorum ve her zaman yanındayım diyerek güven vermek lazımdı. Öpmek için alnı, tutmak için elleri, girmek için yüreği varken, siz yarasına yara katmak için sıraya girdiniz. Zayıflıgında ve hassalığında açık kapı aradınız. Hangi ara bu kadar acımasız oldunuzda, biri gider biri gelir mantığıyla ortada kaldınız. Dişiliğime değil kişiliğime önem verilsin diyen kadınlar duvarlarını daha fazla ördü. Yalnızlığı tercih ettiler sayenizde. Dizlerinizin dibinde yaşlanacak vefalı kadınları küstürdünüz...
Kayıt Tarihi : 27.3.2017 10:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!