Kadınlar Her Şeysiz

Küskün özlemler kaldı içimizde
sonra sonra unuttuk gülmeleri
bir kadını sabaha kadar öpüp
dipsiz kuyulara atıp sevgimizi
izleriyle avunduk kıyısında bir denizin.

Kaçımız böyle karanlığın köşe başında
gölgesi dul her şeysiz bir kadını
akvaryumda köpekbalığı gibi
okyanus dibinde dağ kökü gibi
bekledik, gözlerimiz dumanlara sarılı.

Şimdi birileri sarılırken o kadınlara
biz anılarda aynı şiirleri söyler dururuz