Kadınlar gurur için intihar eder

sana baktığımda içimde yanan ateş kırmızısı karışıyor ormanın koyu yeşiline.
bir ormanı da ben yakıyorum böylece.
hiçbir pişmanlık duymuyorum,
suçlu hissetmiyorum
parmaklarımı yüzüne götürüyorum
dokunuşlarımla açan çiçekleri
kalbime gömeceğim
ve sen suladıkça
yaşatacağım yaşamım uğruna
her şeyin bu kadar kolay olacağını düşünürken
unutuyorum bazen
nasıl biri olduğunu
susuz, kurak bir odada
ağlıyorum büyütebilmek adına
senin için diktiğim çiçeklerimi;
anlamsız olduğunu söylediğinde
yanağımda kuruyor gözyaşlarım
yunanistan’ın ruhunu taşıdığın gözlerinden
özür diliyorum;
divan edebiyatım
cumhuriyet edebiyatım
milli edebiyatım
türk edebiyatım
sen benim edebiyatım; ben senin ana dilin,
türkçen 
konuştuğum her cümle
şiirini beğendiğim her şair
romanını okuduğum her yazar
altını çizdiğim her söz
ruhumu bıraktığım her satır sensin
bu gece senin için
intihar ediyorum