Kadınımsın kadınım Şiiri - Hasan Odabaşı

kadınım
bu masalda ikimize de yer var az öteye kaysana...

gök kanatlı kasabalı martı çığlığıyla
lacivert gecelerden koyun dolusu yıldır yıldır yıldız topladım

ıslak bakışlarımın nemli yamacına
gökkuşağından söküp masmavi umut iliştirdim
dolunay derleyip ay tozu serptim gülüşlerine avuç avuç

sımsıkı sarılıp boynuna
bahar değmiş leylak kokulu saçlarına

özlem iliştirdim koca dağın yamacında yaban gülü dalına
dudaklarının kıyısına sımsıcak öpüş...

yakamoz seğirtmesi sevinçler gözlerinin bebeğinde
yatağına mıhlanmış göksu şahit güz yangını gözlerindeki sevince

sol yanımda delicesine bir sürur...

bilmelisin ey kadın
sen benim koca bir ömürde yaşanası biricik baharımsın

kadınımsın kadınım...

sen mevsiminde
uçurum kenarında açmış bir tel papatya kadar masum
gözlerimden yüzüme yayılan masum çocuksu umarsız gülüş...

bu köhne kasabanın çıkmaz sokaklarına
arnavut kaldırımlarına serilmiş deli bir avuç avuntu özlemlerimsin...

bir dirhem sevinç kursağımda
uyandığım senli sabahlar gizemli kuytularımda sıcağı saklı kadın...

Hasan ODABAŞI