Kadınımda Kadınım Şiiri - Tarık Torun

Ezeli ervahında bir aşk düşer toprağa,
Âlemi suğralarda ruh üflenir Hava’ya,
Edep hayâ bağında görev incir yaprağa,
Vesile kılınınca temaşa al elmaya,
Fikir duygu arası şüphe Âdem Baba’ya,
Dünyaya gelmek için binilirken burağa,
Kadınımda kadınım bir aşk düşer toprağa,

Serendip yaylasında hayat akar soyunda,
Dünya masalı başlar hicran olan gözlerde,
Habil’le masumiyeti bozar nifak suyunda,
İlk kavgamız başlar ateş-i aşk közlerde,
Yeryüzünün endamı çizilirken yüzlerde,
Bir kutlu kadın çıkar nice nebi huyunda,
Kadınımda kadınım hayat akar soyunda,

Baştacı edilirken yakuttan saraylarda,
Cinsine zulmedilir fuhşun zindanlarında,
Tecelliden nasipsiz zulüm akan aylarda,
Mazlumun tesellisi gözyaşı vicdanlarda,
Asumana yükselen bin bir ah mekânlarda,
Ey ruhu yok kemiyet! Aşk hangi diyarlarda,
Kadınımda kadınım yakuttan saraylarda,

En masum duygularla kimi ruhunu çalar,
Asrın deccalı çıkar aşk adıyla oyalar,
Fuhşun bataklığında iffetini parçalar,
Vicdanı yitirince granitten sert kayalar,
Tarihe mi gömüldü nerde eski sevdalar?
Uzak dur melanetten sonra şirret mayalar,
Kadınımda kadınım kimi ruhunu çalar.

Artık diril kadınım! Dirilmek zamanıdır,
Haysiyet namusunla çağa dur demek vakti,
İnsana zulmedenler özbeöz düşmanındır,
Dünyanın dört yanından nice gözyaşı aktı,
Doğan güneşe bir bak sana şule bıraktı,
Yüreğindeki esin dertlerin dermanıdır,
Kadınımda kadınım dirilmek zamanıdır,

28.02.2013