Kadınıma Şiiri - Turgut Erdoğan

Bugün...
Yalnızlığımı vurdum,
Hayattan intikam alır gibi alnının tam ortasından.
Bir çığ düştü ardından,
Yüreğimin karanlık, karlı dağlarından.
Çığlık çığlığa uçmaya başladı martılar,
Suskun şiir denizimin hırçın dalgalarında.
Güneş yüzünü gösterdi,
Asırlardır karanlıktaki ülkelerde,
Ve çiçekler yeniden tomurcuk verdi suskun bahçelerde.
Bir yangındır başladı,
Alev alev yüreğimde bir yerlerde...
Su gibi akıp gitti zaman,
Asırlar süren bekleyişin ardından.
Buruk bir hüzün dalgalandı,
Buğulu camın ötesindeki yardan.
Bense çocuk gibiydim, bilemiyordum
Sevinç miydi yüreğimi çıldırtan,
Yoksa hüzün müydü içimi kanatan...
Şimdi yalnızlığım yok,
Artık sahnede sensizlik raks ediyor.
Şimdi sen gidiyorsun,
Yüreğimde seninle gidiyor.
Senden bana,
Saçlarının nilüfer kokusu
Ve sensizlik yadigar kalıyor...
Unutma...
Adamın seni çok ama çooook seviyor...
SiiR_AdAM Alanya, 03/01/2001 11.40