Gittiğinden beri yaşım dinmiyor
Gözlerim isyanda kirpik inmiyor
Gecelerim zindan ışık sinmiyor
Gel de bu kabustan kurtar kadınım.
Uzanmak istedim düşlerim durgun
Beynimde aradım hücreler dargın
Takatim kalmadı yorgunum argın
Gel de bu acıdan kurtar kadınım.
Gönlüm daralıyor içimde tasa
Akıbetim gelir sağ olan başa
Vuruluyor başım taşlardan taşa
Gel de bu yaradan kurtar kadınım.
Gözlerim yollarda büküldü başım
Sen idin havam, ekmeğim, aşım
Özlemin kar oldu, ağardı saçım
Gel de bu azaptan kurtar kadınım.
Mansur Ekmekçi
Kayıt Tarihi : 3.7.2006 12:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!