Kadınım Şiiri - Abdülkadir Selçuk

Eserken hasret rüzgarları
sıgınacak bir yer aradım!
Ve
yüregimin derinliklerine götürdü beni sevdan!

Vakit gece, hava ayazdı.
Sis perdesinde kaybolurken bedenim
asırlık yollardan geçtim.

Bu güne mecnunun, leylanın adı kalmış.
Nice isimsiz sevdalılar gördüm.

Tarihten tarihe gezindim.
Yolumun üzerinde
Cepheden cepheye koşan mehmetler,
omuzlarında tarihin yükünü taşıyan
Ayşeler, Fatma nineler gördüm...!

Mertlik, yigitlik gördüm.
Hoş görü, aşk_ı muhabbet,
saygı vede sevgi,
yürekten dostluk gördüm!

Yaşanılan sevdamızın anlamıydı bu.
Ve bizi biz yapan,
içimizde olmayan,
bir gecelik aşklara gebe
bugünün gençligini gördüm!

İçimde halen eksik olan bir şeyler vardı.
Sevdamız elbette ayrılıkla bitemezdi.
Gün agarıp tenim ısınırken
penceremden seni gördüm!
Hoş geldin kadınım...!
...