Kadınım... Şiiri - Funda Pınargözü

Kadınım, erkek egemen bir toplumda
Kadınım, baştan kara yazılmış yazım
Kadınım, töreyle belirlenir kaderim
Kadınım, kadınlığını bilemeyen
Kadınım, tek suçum; Kadın olarak dünyaya gelmek
Yani, nüfus cüzdanımın pembe olması
Kadınım, saçı uzun aklı kısa
Hani şu eksik eteklerden birisi…
Kadınım, evinde oturup çocuk doğurması beklenen
Kadınım, erkeğine kul olması istenen
Kadınım, silah da tutmasını bilen
Tarlada sabana sürülen
Fabrikada makina çeken
Evde hizmetçi
Yatakta fahişe olması gereken…
Kadınım, bu yüzdendir ki alınıp satılır bir meta gibi görülürüm
Kadınım, bu yüzdendir ki, kolaylıkla tacize uğrarım
Kadınım, bu yüzdendir ki, susar kalırım,
Konuşamam, dayak yerim
Konuşamam, kanımla yıkanır cesedim
Konuşamam, tek suçlu benim.
Bir başka erkek, sözde amaç namusumu temizlemek…
Hala namusun iki bacak arasında yaşandığı bir dünyada
Ben kadınım işte.
Hem tabuları yıkan,
Hem de onlarla yaşayan.
Hem çalışmaya kalkan,
Hem de eve köle olan.
Hem başkaldıran,
Hem de alttan alan.
Hem var olma savaşı veren,
Hem de yok olan.
Anayım, bacıyım, karıyım
Ama
Kadınım…
Kadın, ne önemim var ise…

(09.03.2009)