Kadınım Şiiri - Mevlüt Uçur

Seyrek gülüşlerin olduğu zamanlarda sevdim seni,
Ağızdan çıkan kelimelerin kıymetli olduğu zamanlar,

Bir kelime bile etmeden nasıl da yakardın beni
Konuşmanın imkânsız olduğu o siyah beyaz yıllar.

Uğrun bakışlarla tenha yerlerde baktım gözlerine
Günlerce gecelerce sabırla beklediğim yerlerde,

Âşık oluyordum ipek sesine, sırlı sözlerine
Adını yazdım sabahlara kadar türlü şekillerde.

Bilmezdin ama köyün en ıssız yeri benim kalbimdi,
Her daim şefkatli babanne duası vardı yanımda,

Arkadaşlarım, eski seccadem ve kurşun kalemim,
Fırın sobalı kerpiç evde yalnız kaldığım anlarda

Şimdi şükürlerimsin, seni bana verene ettiğim
Ve sen kadınım, sen, doyasıya aralıksız öptüğüm