Kınasına nasır düşmüş ellerinde gördüm çileyi,kadınım.
Toprağa her vuruşunda çapayı,öbek öbek devrilen umutlarını gördüm.
Öyle sitemkardıki yüreğin kara bahtına,kara topraklara düşen ahını gördüm.
Yemeninin altından gül yüzüne süzülen alın terinde,güneşin utanışını gördüm.
Asla öne eğilmedi başın dik,ak düşmüş saçlarında gururu gördüm.
Hiç yılmadın,birgün olsun usanmadın,dönüp ardına bakmadın,sen yürek yakmadın,ömründe vefayı gördüm kadınım.
Koca yılda bir günü sana vermişler,halt etmişler; geçmiş,gelecek yaşanmış,yaşanacak bütün günler senindir,bin ömrüm olsa adarım,sana hediyemdir,mutluluğu yanında,sevdayı gözlerinde,güzel olan ne varsa gönlünde,sende gördüm kadınım...
Kayıt Tarihi : 23.3.2006 18:32:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Namık Atasoy](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/03/23/kadinim-85.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!