Kadınım Şiiri - Fatma Güven

Yılkı olur koşarım yaşamın bozkırında,
Köpük köpük saçlarımda rüzgarın esintisi.
İlmek ilmek örerim yaşamın kozasını,
Ter kokar,toprak kokar tenimde.
Yaratmanın bilinciyle,yaşarım,
Her yerde izler bırakırım sessiz,
Konuşan,tanıklık eden izler.
Ben ki; kadınım sevdalanan.
Bazen günah keçisi sayılan.
Yılkı olur koşarım yaşamın ovalarında,
Bazen pamuk toplarım tarlalarda,
Fabrikalarda aranılan ucuz emeğim.
Çapayla yarıp toprağın bağrını,
Tohuma yeni bir yaşam verenim.
Bazen kapalı kapılar ardına hapsedilirim,
Adım yok sayılır yaşamda.
Sadece bir eşyayım diğer yarımın elinde.
Bilirim,görürüm,yaşarım da! .......
Bilmezden,görmezden gelirim.
Nede olsa güç diğer yarımda.
İsterdim ki! .....
Bütün bunlar bilinsin,görülsün artık.
İnsanca yaşam ancak paylaşımla.
08.03.2006