Kadınım Şiiri - Resul Karakaya

Sen benim gülüm,
Sen canım
Sen diğer yarım
“Kadınım!…”
*****
Sen
Pencereme konan
Ürkek serçe
Soframda tuzum,
Alnımda terim.
Gonca gülüm,
Mor sümbülüm!
Gülüm…
Canım…
“Cananım!…”
*****
Sen
Kalp ağrım,
Hayat bağım
Sultanım!
Gönül yarım.
Yayla çiçeğim…
Balım…
“Kadınım!…”
*****
Sen
Uzak çocukluğum
Kırılgan yanım
Dokunmadan tenine
Amansızca yandığım
Tek varlığım,
Göz nurum…
Hasret kaldığım
“Sultanım!…”
*****
Nefesim oldun
göğsümde,
Bedenimde canım.
Artık tek düşündüğüm
Olmazsan…
Ne yaparım?
Canım, cananım
Eksik yarım
Çocuklarımın anası
Biriciğim
“Karım!…”