Kadınım Şiiri - Zafer Gök

KADINIM
Sen sus kadınım.
Bugün ben konuşacağım.
Sana içimi boşaltacağım.
Hiçbir şey atlamayacağım.
Ve hatta
En ince ayrıntıyı anlatacağım.

Bana eş,
Karanlığıma güneş,
Çocuklarımla çilekeş,
Ben gezerken boş beleş,
Sen kadınım!
Tek dayanağım.

Kaygısız tasasız evden çıkışım,
Akşam dönüşünü iple çekişim,
Sen giderken hüzünlenişim,
Gelişini heyecanla bekleyişim,
Sen kadınım!
Hayatım, eşim, işim.

Sakın kapatma gözlerini.
Gözlerim de bırak gözlerini.
Tane tane söylediklerimi,
Tutarak dinle ellerimi.
Sen kadınım!
Hem varlığım, hem yokluğum.

Eksik yanımı tamamlayan,
Benimle gülüp ağlayan,
Bir damla ile başlayan,
İki beden tek yürek çağlayan,
Sen kadınım!
Sensin, hayata bağlayan.

Yanımda iken bile özlediğim,
Bir gülüşünü her şeye yeğlediğim,
İçimde tek sevgisini beslediğim,
Sevmeye doymak bilmediğim,
Sen kadınım!
Anla artık, biriciğim, meleğim.

Yılda bir gün hatırlamaksa seni,
Aklım alsın eylesin deli.
Varlığım seninle, ezel ve ebedi.
Sen sus, sadece dinle beni.
Sen kadınım!
En güzel lütufsun hanımım.
8 Mart 2024
Zafer Gök