Kadınım Şiiri - Ali Koçak 3

Kadınım
Sen ki benim bu dünyada en değerli varlığım
Koklamaya kıyamadığım
Gül bahçem din hayatımda
Sen benim ömrünce hayalini kurduğum
bir heves değil
Tertemiz kırlarda aldığım bir nefes oldun yaşantım da
Karanlık gecelerimi aydınlatan yıldızım dın adeta
Yağmur dan sonra kokusunu yayan Toprak,,,
Fırtına dan sonra parlayan güneş gibi ısıttın
tüm benliğimi, sıcaklığınla
Yıllar yılı seninle paylaştık geçirdiğimiz günleri
Sıkıntılarımda bir Sırdaş
Yokluğumda yoldaşım oldun bütün ömrümce ,,,,
Hani derler ya her kadın Bir çiçektir diye
Sen benim çiçeğim değil Can dostum oldun,,,,
Bu dünyada,,
boşa sevmedi bu yürek seni
boş yere koşmadı peşinden tertemiz duygular ile,,
Kadınım
Biz seninle bu hayatı dolu dolu yaşadık
Kevser ırmağından testi, testi sular içtik
Aşılmaz denilen karlı dağlardan aştık
Ve bu sevdayı, ve bu sevdayı yıllar boyu yaşattık,,
Sen varken yeşerdi dallarında yapraklar
Sen varken çağlayan a dönüştü
Yatağında akarken ırmak lar
Sen varken vücut buldu yüreğim de sevdalar
Şimdi bir başka ötüyor bülbül ler
Güllerine serenad yaparken
Sevinçle dans ediyor gökyüzünde
Rengarenk kelebekler
son günlerini yaşarken,,,,,
Kadınım
Gönlümde yaktığın ateş köze dönüştü
Umutlarım , hayallerim, seninle var oldu
Yalnızlığım senin sayende son buldu,,
Ben seni sorgusuz, sualsiz sevdim
Ben sana tutarsın diye ellerimi verdim
Geçtiğin yollara gönlümü serdim
Ben seni herşeyden çok,,,
Herşeyden çok sevdim,,,,,,,,,,,,