Kadınım Şiiri - Ünal Türkoğlu

Jötem kadınım
Her dilde Je t'aime
Birlikte olmasak da
Kalbim seninle yaşıyor
Sanma ki hasretindeyim
Senin yokluğunda bile, senle yaşıyorum
Bazen Eyfel kulesinin altında
Bazen de Cote de Azur'da
Yudumlarken kahvelerimizi Paris kaldırımlarında
Düşünmeden edemiyorum
Dünyalarımız ayrı da,
Gönüllerimiz mi bir diye
Yokluğunla, varlığını çoktan karıştırdım da
Uykuda mıyım, yoksa uyanık mıyım?
Bilmiyorum, bilmekte istemiyorum
Böyle mutlu olmayı umut ediyorum
Yarın başka bir şehirde;
Belki, Venedik’te bir gondolda
Belki de, İstanbul’da gün batımı vapurunda
Bil ki, nefes alıyorsam yalnız değilim
Ölünceye kadar, her nefesimde ;
L’amor! L’amor! L’amor!