Kadınım Şiiri - Ebru Rabia Berkul

Kadınım olur musun
diye sormuştun bana
On sekizli yaşların
Ürkekliği ve korkaklığıyla bakakalmıştım sana
Oysa sonraları ne çok sevmiştim seni
Her söylediğinde
Kalbimden dilime gelen yakarışlarla
Ne olur diye kalbim olabildiğince hızlı
Çarpmaya başlardı
Yüzünde hafif bir gülümseme
Gözlerinde ise bana duyduğun aşkın ifadesi
Korkardım hep
Gözlerinde ki o ateş biter mi diye
Doyamazdım gözlerine bakmaya
Oysa ne çok severdim o gözleri
Baktıkça kendimi görürdüm o gözlerde
Aşkımızı
Birbirimize duyduğumuz
Delice sevdayı anlatırdı o gözler
Sonra gülerek sarılırdın bana
Seni seviyorum demek ne güzel şeydi
Zamanın eritmesinden
Seni benden almalarından korkar olmuştum
Duygularımız aynıydı biliyorum
Aynı korku,aynı telaş sende de vardı
Artık korkular değil,
Sevgimiz aydınlatsın yolunu
Seni bekliyorum
Bu kapı sana daima açık
Bu kalp
Hep seni bekler olacak yaşamı boyunca.