Ey gecelerimi bana bağışlayan kadın!
Ver de huzur kokan avuçlarını öpeyim.
Ey gündüzleri güneşimi parlatan kadın!
Gel de deniz kokan tenine nefesimi vereyim
Varsın yıldızlar sönsün sen yanımdayken
Ölsün,ne kadar sevgi verdiğim varsa içimde
Olsun,o sevgilerin hepsi sana yar olsun
Bir melek kanadı rahatlığındaki o kollarında ölüm
Yüzünde, anlatmaya dilimin varmadiğı o güzel yüzünde
İçimde ne kadar papatyam,gülüm varsa solsun
Ve artık dolsun
Varlığının verdiği güven
Tüm kötülükleri son zerresine kadar süzen
Paha bicemedigim o sevgin, artık içime dolsun
Anladım ki sonsun
Her şeyin sonu olan,onsuz olmayan,yeri asla dolmayan
Her şarkının hatırlatmak istediği,
Her şairin şiirine konu olan kadınım!
Anladım ki sen O'sun
Onsuz olamadığım,nefesime karışmadan soluyamadığım
Varmak isteyip de bir türlü ulaşamadığım yolsun.
Kayıt Tarihi : 1.1.2021 23:00:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!