Kadınım Şiiri - Nurullah Muslu

Eğer bir gün bana dönmek istersen,
Ansızın ben geldim sevgilim dersen,
Hatta kalan ömrünü önüme sersen,
Belki de burada, bir mevta, bulacaksın,
O gün, geçen zaman için, ağlayacaksın…

Zaman çok geç olmadan, ömür dolmadan,
Azrail vakit doldu diye, kapıya dayanmadan,
Allah, boş ver o vefasızı diye, yanına almadan,
Vermeyeceksen benim, gönlümün sultanını,
Hiç olmazsa, ölüm meleğim gibi, sen al canımı…

Bilirsem ki senin elinden, girdim kara toprağa,
Rahat uyur bedenim, dönse de sararan yaprağa,
Cehennemler kudursa, kabrim dönse, yanardağa,
Lav püskürtse gümbür, gümbür, kaynasa fokur, fokur,
O anda bile kalbim, seni zikreder, senin adını okur…
Kadınım! ! !