Kadınım Şiiri - Taner Şahin

Sen Kadınım hiç sönmeyen ışığım
Aydınlığın beni terk ettiği zamanlarda
Ay gibi parlayan gülen yüzümsümsün

Çetrefil bir yolda korkularımla yürürken
Ellerimden tutansın
Yalnızlığımda acılarım içimi yakarken
Ağrılı bir uykuyla ateşler içinde uyandığımda
Yaralarımı saran merhemsin

Bir yudum suya muhtaçlığımda
Köpük köpük çağlayan ırmak
Canımın her yandığında tek sığınağımsın

Kadınım
Eşim sırdaşım yoldaşım
Ömür denen bu yolda en vefalı hayat arkadaşım
Yokluğunda eksik bir yanım

Açılırken ellerim secde de gözyaşılı bir duada
İyiki varsın derim şükür ederim yüce ALLAHA
Sen kadınım
Benim mutlu yarınım