Kadınım Şiiri - Turgay Kurtuluş

kadınım,
bu yatakta ikimizede yer var
sol yanım hep senin

ay ışıgında ağaçta duran öten baykuş,
siyah gecelerden daha derin koyusunda bizi izlemekte,
ulaşılmaz yıldızlardır benim sevgim
ben senin sevgini böyle direttim

tatlı gülüşlerin beliriyor,her tebessüm yaptığında
vuruyor gönlümün kıyısından göklere,
kalbim zümrüt tepelerinde,
bir harman gökkuşağının yedi rengiyle

yarim gül kokarsın
ışıl ışıl parlayan gözlerinle bana bakarsın+

aşkınla beni yakarsın

gül teninde kokulu saçlarına
sımsıkı sarılıp boynuna şimdi öpüsem geldi

-ahh iyice bir özledim
-yolum senle sonsuzluktur

denizin en karasında kaldı düşlerim
o zamanlar gezinirken kıyında yabancıydım
şimdi dalgalar sen gibi vuruyor kıyıma
bir bütünüz
ben,sen biz olmuşuz

şimdi yattığımız yerdeyim
iliştirdim dudaklarının kıyısına sımsıcak bir öpücük

maviyle yeşilin bütünleştiği bir şehrin yamacında
biliyorum bir gül titredi
işledi tüm güzellğiyle benliğine

mutluluk gözlerinden ışıltıyor
Çoruh tanır bizi şahittir
sol yanımda delicesine atan bir kalp var

kadınım,sol yanım
daha yaşayacak,
kesfetmeyi bekleyen nice güzelliklerimiz var

tamda mevsimindeyiz yaşamın
kadınım,bi tanem,ömrüm

bilirim ki uçurum kenarında açmış bir tek papatya
düşmemek için direnmekte
ve o kadar inatçı
gözlerinden ise çocuksu gülüşler

bir köhne kasabanın bilinmez sokaklarında
tanıdık bir sima bilinmeksizin yaşamakta

uyandığımda senli sabahlar
hep sol yanım senindir
sen özelimde,kuytuda sıcaklığıyla sevdiğim saklı kadınsın