Kadınım Şiiri - Mehmet Kiniş

Ruhumun isteklerine cevap verebilecek kadınım
Badı saba esen rüzgâr misali ruhumu okşayan
Esen rüzgârla ruhunu okşadığım can pare kadınım
Kırılgan olma taşramın sertliğine abu hayat suyum
Baki olan tüm güzellikleri cefalar bulup koklayan
Ah benim güzel vefakâr kadınım

Toprağım sert suyum sert ahvalimde sert
Uzaklarda kabalık koymuşlar sertliğime beyhude namert
Kabalıktaki inceliği bulamamışsa mütevazılık yoksunu avrat
Barlarda koşuşturuyorsa erkeğini atmışsa boynuna kement
Saygısız hayatı sevgi bilip hayâsızca yaşanan hayat
Kendi çamurunda yapılan izdivaç kokuşmuş hayat

Bizde severiz saygıdan ötürü eğleniriz edep hayânın içinde
Sertliğimiz pamuk ateşi oda mahkûmdur badı saba yeline
İncelikteki mütevazılığımız tarak olur kadınımın her saç teline
Aslan olurum kadınıma bırakmam domuz hayâsı gölgesinde
Yerinde eğilirim sırtımı edinirim kadınıma hayatı mekân
Ah benim güzel vefakâr KADINIM…