Kadınım Şiiri - Vedat Fazıl

Ah kadınım...!
Beni sen bir türlü anlayamadın
Bende beni sana anlatamadım
Sevdalandım işte varmı ötesi
Gurbet işte buralarda yapayalnızım
Ay karanlık gözlerinde yok ben ışıksızım
Biliyormusun ben sensizliğimin ötesinde aşksızım
Artık biliyorum güneş doğmuyacak üstüme
Odam da soguk karanlık kapımı calan yok ıssızım
Nedeni yok sohbet olsun anlatdıklarım
Ne bana yazan var nede arayanım
Uzaklardayım gece öksüz karanlığında
Şimdi neredemiyim? Dünyanın öbür ucunda
Sen Akdenizde eteklerini ıslatıyorsun
Ben oturmuşum ayaklarımı sokuyorum suya
İnan şu saatlerde tüm şehir uykuda
Kadınım
Biliyormusun birazda ıslandım
Yaz ortasında yağmur yağmaz agladım
Nasılsın neler yapıyorsun kiminlesin
Nasıl geciyor günler nerelerdesin
Beni unutma demiyorum sana
Benmi? Sorma alışamadım yokluğuna
Bazan sana yazıyorum işte öyle say cocukluğuma
Kadınım allaha emanet ol kal sağlıcakla
Benim işte deli dolu yüreğim seviyor işte
Söz geciremiyorum beni affet olmazmı
Senin o sevdiğini söylediğin zaman benim cocuklaştığım,
Coşkunun seline kapıldığım
Sana sıkıca sarıldığım günler var ya
Boş ver kadınım sen yazdıklarıma da aldırma
İyi geceler hoşcakal
Bir gün yine güneş doğar belkide üstümüze
Bir gün unutma kadınım.