Kadınım Şiiri - Adnan Sertel

Kadınım
Gözlerin sanki bir söğüt ormanı,
Altından akan ırmaklardan
kana kana içmek istiyorum.
Uzanmışım göğsünün serin yaylalarına,
Kapatmışım gözlerimi,
Huzur ve mutlulukla kendimden geçiyorum.

Kadınım
Dudakların yeni olgunlaşmış kiraz misali
Bir defada bitsin istemiyorum.
Göbeğinin yamaçlarından kayarken aşağıya,
serin meltemler yüzüme,yüzüme çarparken;
Gül bahçelerinin yanından geçiyorum.

Kadınım
Dudaklarından dökülen namelerle
Aşk senfonisinin son bestesini dinliyorum.
Zamanı durdurmak mümkün değil biliyorum
Ama bir zaman diliminde dört mevsimi birden yaşıyorum.

Kadınım
Gülüşün güneşim oldu gözlerim kamaşıyor
Sana bakmaya doyamıyorum.
Gezinirken en mahrem kuytularında,
Geç kalınmış bir baharın;
Son demlerine yanıyorum.

Adnan Sertel
29 Temmuz 2013 Sa. 07:40