Kadınım Şiiri - Bahattin Tonbul

Sen seven bir kadın,bense seni anlayamadım
Bazen gönlümün bekçisi
Bazen de hizmetçisi idin
Kendini sevdire bilmek için
Muhteşem yemekler yedirdin
Çocuğuna süt emdirdin
Evini süpürür temizlerdin
Anladım sen erkeğini severdin

Ruhunu aşk kaplamış
Yüreğine mıh saplanmış
Sevmeyen gönül aptallaşmış
Bilirmişsin
Suda yansıyan resmini görürmüşsün
Özünü kalbine,sevdanı bedenine örmüşsün
Esen bir sonbahar rüzgarında
Yaprakların arasında
Sen yapayalnız yürürmüşsün
Gözümü bile kırpmadım kaybolma diye
Esen esintiler kurutuyor
Sevgini özümde
Dilim damağım çatlamış bak sıcaktan
Yüksek ateş sarmış beynimi
Hep sana yazmıştım şiirlerimde son sözümü
Seviyorum,sevmişim derken
Ne far eder
Sen benim kadınımdın
Bense seninin için çoktan ölmüşüm
Uyuyan bedenini ellerimle
Beklide rüyalarımda
Toprağa gömmüşüm
Be kadınım
Bahattin Tonbul
6.11.2010