Kadınım Şiiri - Osman Nuri Gül

kadınım
kadın mısın/ toprak mı
başak başak bebeler
sende yürek
sende sevda
sende emeğin kokusu
dört mevsim sende midir
bu toprağın dokusu

kadınım
kadın mısın/bayrak mı
saçlarında bütün dalgaları denizlerin
ve göğsüne yıkılmış ulu çınarlar
gözlerinden mi çakar bir ömrü yakan ateş
elde çapa
elde orak
elinde güneşin sarısı
yok öyle tekil sevdalar
seni vurur her kurşunun yarısı

kadınım
kadın mısın/çiçek mi
güzel güzel kokular
baharı yaşayan sende
Çare arayan sende
sende mi biter ömür
zehirli zakkum sende