Kadınım Şiiri - Alper Gökalp

Kaypak gecelerin karanlığını yarıyor
Boğuk sesleri mitralyözlerin,
Ben düşlerimi sabahlara kaçırıyorum
Tay teleşı içinde loyyy,
Daha baba olacaktım,
Oysa şimdi titriyorum,
Sahipsiz çan seslerinde,

Kadınım!
Üşüdüğümün farkında değilim,
Anlasana korkmuşum loyyy,
Sar beni boran gecelerde
Emzir memelerinle,pınar gibi...

İllede legal olsun desende,
İllegal duygularımı uslandıramıyorum,
Geçmiş bende-gelecekte sen
Andaki mazbut loyyy,
Gülümsüyorum,
Gözünde fer,ferinde yüz
Yüzünü dökme ne olur,

Kadınım!
Daha kekik dövecektik,
Kilit vurulan kollarımla
Çocuklar büyütecektik loyyy,
Çıplaklığım,yoksulluğum,yokluğum
Gözlerinin avuçlarına al beni...

Mahpus yatılır,Ranza eskitilir
Gün belli değil loyyy,
Güneş voltaya gelmez.
Pusuda cellad bekler
Celladın gözünde ölüm,
Hem nasıl ölüm!
Ellerine kan bulaşmış
Dilime en ağır küfürler gelir.

Kadınım!
Zindandayım, zordayım
Yağlı ilmik dar gelir,
Boyum daha kısa
Oysa daha uzayacaktı loyyy,
Sefil bir ölümün
İğrenç nefesi ensemde,
Görüş günü-infaz günü
Firarlara kaçır beni...

haziran-temmuz 2010