Kimler kondurmuş bu papatyaları
buğday sarısı saçlarına kadınım
oysa ben dokunmaya kıyamazken
bir tek teline bile....
gözlerim bakmıyor eskisi gibi
yarım yamalak uykularda artık haram
saksımda ki karanfilin gölgesinde uyandı hep ruhum
her sabah
yolculadı seni
bekledi akşam dönüşlerini
gel-gitlerin de hayatın....
ben böyle...
seni sensizlikte yaşatmaya çalışırken
sen kadınım
hangi şehrin havasını solumaktasın şimdi.
kimbilir hangi misafir gönüllerdesin..........
Kayıt Tarihi : 6.10.2009 23:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!