Kadınım Şiiri - Halil Gülez

duygularım değil yüreğim üşüyor sensizlikten,
dilim koparcasına haykırıyorum
seni seviyorum,
seni seviyorum kadınım,
seni sevmekden kopsa da parmaklarım,
öpmekten çürüse de dudaklarım
Seni seviyorum kadınım
Yok olsa da bütün tapınaklarım.

Hayal sesimden dökülen gözyaşlarımı
toplayabilecek misin yüreğinin okyanusunda?

San ma ki sana çoğalmıyorum
gece kuşlarında yok, geceler karanlık
Ve geceler sessiz, geceler sensiz
belirsiz ürpertilere teslim oluyorum kimi zaman
sabah güneşi bile kendisini geciktiriyor
ürpertilerimden
sen beni hiç düşünmesen, sen beni asla solumasan da...