Kadınım Şiiri - Cafer Gürsel Yaman

dışarıda lapa lapa kar
yağıyor
bir ben bir laptop
yirmibeş boş masa
beyazın bukadar güzel
olduğunu
hayranlıkla seyrediyoruz
içimi ısıtan
çay değildi
bir sevinç bir umut
sardı sarmaladı beni
nedendir bu sevinç bu pır pır atmalar
özlemlerim yapamadıklarım
yaşayamadıklarım yaşatamadıklarım
isteklerimmiy di acaba
ardına düşen hüznüm utancım
yaşattıklarım kötülükler acılar mıydı
bilemiyorum
canım şimdi bir sigara öyle çekti ki
hani yanımda olsa yakacağım
burada çalışanlardan da
otlanmak istemedim

yahu kadın
ne kadar güzel
yağıyorsun
içini dışarı
yansıtırcasına
ne de güzel
örtüyorsun
toprağı
sonra evet sonra
nasıl çıkacağım
dışarıya
kıyamam ki
şimdi çıkmalıyım
evet
lapa lapa neşene
umuduna
ortak olmalıyım
koşmalıyım delice
umarsızca çocukca
tutmalıyım
seni
yuvarlanmalıyım seninle
beyaz olmalıyım.........................