Kadınım Şiiri - Hasan Yağcı

Geçtim;
Senden, benden, ömürden...
Geçtim;
Aşktan, sevgiden, gönülden...
Geçtim;
Sözden, özden, bedenden...
Bir silah gözlerinden geçemedim, sevgilim.

Öldüm;
Bakışlara, kaçışlara, yanışlara...
Öldüm;
Karanlıklara, kuytulara, çıkmazlara...
Öldüm;
Dertlere, kederlere, hüzünlere...
Bir sensizliğe ölemedim, sevgilim.

Düştüm;
Gözden düştüm, elden düştüm, dilden düştüm...
Düştüm;
Yollarına, ayaklarına, sokaklarına...
Düştüm;
Uçurumlara, çukurlara, mezarlara...
Bir taş kalbine düşemedim, sevgilim.

Küstüm;
Umutlara, yarınlara, sevdalara...
Küstüm;
Sahillere, kumsallara, rıhtımlara...
Küstüm;
Dostlara, arkadaşlara, sırtaşlara...
Bir kurşun sözlerine küsemedim, sevgilim.

Unuttum;
Zamanı, hayatı, yaşamayı...
Unuttum;
Baharı, güneşi, ayı...
Unuttum;
Annemi, babamı, kardaşımı...
Bir hayırsızım seni unutamadım,
Bir vefasızım seni unutamadım.
Sevgilim, KADINIM...