uzaktı kendini seherlerine adadığın şehirlerin hep bana
dilinde ezgisi acı aşkın, alnının çizgisi yakındı yazgıma...
gecenin bir vakti kadınlığın sana soyunduğunda geldin
kırık dökük anılarınla, dudaklarımı bastım yaralarına...
acımadı hiç canım, bir öpücük düştü yüreğimden alnına
duaydın ruhumda, bitmeyen umutlarınla yitmeyen asla
yeniden hissettim sanki, sevdim her şeyi seni anlayınca..
Kayıt Tarihi : 12.4.2008 00:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!