Kadınım Şiiri - Semih Baybora Baybure

Her gün daha fazla seviyorum kadınım seni
çünkü batan güneşi umutla uğurluyorum
bu yüzden güneş ertesi apaydınlık doğuyor

karanlık bulutları kötü bilme kadınım
onlar yağan aşkların habercisi
bu yüzden şemsiye de açmıyorum

şimşekler korkutmasın seni
dişi ve erkeğin enerjisi
iki kalbin çarpma sebebi

gece oldu diye üzülmeyesin
güneş varlığını daim ettirir
gecenin ay - ın da

güneş yıldızlarla selam gönderir
seven yüreklere
bu yüzden umutla batar ya

sonra bir yıldız kayar
bir dilek tutulur kenetlenir
erkek dudaklarım dişi dudaklarına

ve seher gecenin döşünde
ve kızıl mavinin kollarında
ve sen benim bağrımda

ve uyanışımız bir kış sabahından
ve gelinliğin kadar beyazdır sokağım
ve kar - ın beyazı kadar beyazdır gülümsemen

hala küçük bir kız çocuğusun kadınım
hala oyundur senin derdin
desem de seninle güzel çocukluğum

atkını sıkı bağla eldivenlerini de giy
aldanma sen çıkan güneşe kadınım
bazen o da oyun oynar bilirsin

ilkbahar da geldi bak
hani şu sarı renkli elbisen vardı ya
bahar desenli o çok yakışmıştı sana kadınım

şu ellerini açıp dönüşün vardı bide sevincin
hani elbisenin etekleri de senle bir dönerdi
onu soruyorum işte o elbiseyi

nasılda küçük bir kız çocuğu olmuşsun kadınım
sanki liseye yeni başlamışsın
bense erken mi yaşlanıyorum ne

bakma önlerden biraz döküldü saçlarım
Kar bu sene erken yağdı saçlarıma
biraz haltallık oluştu içimde

biraz delilikler yapalım hadi
biraz neşelendir beni biraz çıldıralım
biraz şımaralım biraz kahkahalar atalım sevdiğim

sevişelim kadınım sarıl bana
içine kadar sok beni
en derin yerine

sıkışıp kalayım orda
dudaklarının arasına da sıkışayım
sen hep öp beni kadınım

yine dolandı parmaklarıma siyah saçın
göğsünün üzerine doğru taradığın
kokusuna doyamadığım siyah saçın

beni baştan çıkarmaya mecbur musun kadınım
demek ki sende dayanamıyorsun
böyle delice sevişmeden duramıyorsun

bir başladın mı bir daha bırakamıyorsun
alkol gibi bir şey mi bu ne
bir bağımlı oldun mu bir daha kurtulamıyorsun

kadınım zehir de aksa terlediğin yerlerinden
ben yinede vazgeçmem senden
ölümün bile böylesi güzel değil mi

yaz da geçti bak
ağaçlar soyunmaya başladı
bahara meyve vermek için

peki kadınım sen ne zaman vereceksin bana
o en güzel meyvelerini
sende mi yağmur bekliyorsun ha

ben tohum olayım toprağına
aşkın yağmur olsun tohumuma
en tatlı meyve senden olsun bana

başladı yağmur kadınım
hadi çıkıp dolaşalım
biraz ıslanalım sonra soyunalım

ağaçlar gibi mesela
sana birikmiş tohumlarım var
toprağına serpilmeyi bekleyen

hadi çıkıp dolaşalım
sarmaş dolaş olalım
kavuşsun dudaklarımız

dillerimiz kavuşsun
bir zerre balından
tatmak istiyor dilim

kadınım doğurganım
diğer yarım
gecem de ay

sabahım da güneş
ruhumun diğer bedeni
seni seviyorum kadınım

seni seviyorum
seni özlüyorum
seni istiyorum

kadınım
kadınım
doğurganım

YAZAR SEMİH BAYBORA
TARİH 04\12\2014