Kadın, ülkemizde ne yazık ki hiçbir yere
SIğdırılamayan, hiçbir hakkı olmayan ve
her hareketi suç olan bir kavram haline
dönüştü. Kadınlarımız kendini bilmez
insanlar yüzünden ki buraya insan
yazarken bile elim titriyor, hayatının
her anında birçok zorluklarla karşılaşan,
haklarını savunmaya bile fırsat bulamayan,
her alanda ezilen, sesi çıkınca dayak atılan
bir hayat sürüyor.
Peki neden bu şekilde yaşamak zorundalar,
Zorundayız?
Bir gün Özgecan Aslan iki serseri
tarafından tecavüze uğrayıp ardından
yakılıyor, diğer gün Ayşe Paşalı kocası
tarafından 11 yerinden bıçaklanıyor, başka
bir gün Emine Bulut kızının gözleri önünde
eski kocası tarafından boğazı kesiliyor,
diğer bir başka gün Ceren Özdemir hiç
tanımadığı biri tarafından evinin önünde
bıçaklanıyor. Ve daha sayamadığım dilimin
varmadıği yüzlerce binlerce șiddet, cinayet
olayları ..
Biri çıkıp diyor ki 'öyle demeseymiş' , bir
diğeri 'o da öyle giyinmeseymiş' , başka
biri 'gecenin o vaktinde ne yapıyormuş.
Asıl dinlememiz gereken konu șiddettin,
cinayetin yapılmaması gerektiği olması
gerekirken bu saçma sapan savunmaları
dinliyoruz. Ve hala bu cümleleri kurabilen
insanların yaşattığı bir başka șiddete
maruz kalıyoruz.
Bana dünyadaki en zor iş nedir diye
sorsalar kadın olarak yaşmak, yaşamaya
çalşmak derdim. *YAŞAMAYA ÇALIŞMAK.
Hakkınız olan yaşamanın bile bir çabayla
yapılabilmesi çok acı verici. Kadının
susturulması, șiddet görmesi, öldürülmesi
cok acı..
Kadın kutsal, kadın melek, kadın anne,
kadın kız , kadın kardeş, kadın evlat..
Kayıt Tarihi : 22.10.2023 12:51:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kadınlara Yönelik yapılan ayrımcılık ve şiddeti konu alan bir yazı....
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!