Serçe sekişiyle sokuluyor yanıma
bahçeler savruluyor eteklerinden
rüzgârın telâşı var gözlerinde,
bir ceylan yuva kurmuş göğsüne
kim dur diyebilir bu ebruli aşka?
Türküler yükseliyor güz teknemden
Kadının ve şarabın gazabından korktukça
fıçısında sabahladım üzüm suyunun
kucağında kavurdu beni kadınsa,
sevmelerin fidanı çınar olsun istedim
adım kazınsın inceden yeşil dallarına
Güz dedikçe bahara çıkıyor yolum
karanlık odalara güneş doğuyor
kuşlar havalanıyor sözcüklerimden
asma yaprakları sallanıyor can evimde
vurgun yemiş gibi elim ayağım
o ceylan ürkmesin de ne yapsın?
Kayıt Tarihi : 17.1.2008 10:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!