Kadın ve Matem
Hüzün sürmeli gözlerinde, mateminden arta kalan yaşlar.
Sevda sıradağlarına denk, daima üstü dumanlı başlar.
İçinde hapsettiği acıdan kalan, yüreğe basılan taşlar.
Kendide çekip gitmiş, bize bakan manasız boş bakışlar.
Uslansana, acım benim, dinlenip dursana artık.
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
Devamını Oku
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
