Anadolu ve Mezopotamya'nın
Beyaza sevdalı kadınıydım ben.
Doğduğumda başladı bana zulüm.
Ses tellerimi tanık tuttum suskun haykırışlarıma.
Ağıtlara yatırdım acılarımı bir cumartesi günü.
Öznesi değildim hiçbir savaşın,
Ki mevziye yattım, uzanmak için güneşe...
Yoklama defterinden tanımadım sizi,
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
Devamını Oku
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
Güneşti yoldaşım,
Umudumu her yitirdiğimde...
Acısını yaşasam da cinsiyetimin,
Denizin enginliğine yatırdım umutlarımı...
..........
Gönül sesine teşekkür ederim... 10 puan +ant. Esen kalın...
Ömür sayfasında...
Hep unutulan!
Anaların anası kadın!
Mutlulukların sofasında...
isterdim el üstünde tutulan!
Kadındı onun da adı!
Bahtına ağladı...
Kuytuda gözlerini bağladı! ________ Arif Tatar
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta