Kalplerinde aşk işaretiyle doğar kimileri... Yeryüzüne gönül indiremez onlar... Hayatı ve insanları anlarlar,hayata ve insanlara merhamet duyarlar,ama hayatın ve onun içindeki insanların yaşadıkları gibi yaşamazlar.
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Devamını Oku
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Güzel bir şiir...Emeğinize sağlık...
Bunu internette okumuştum bende hoşuma gitmişti. Farklı bir bakış açısı sadece:)
!!! Kadinmi? !!!
- Öperseniz Beyefendi 'DEGILSINIZDIR,'
Öpmezseniz Adam 'DEGILSINIZDIR.'
Iltifat Edersiniz 'YALAN DER'
Etmezseniz Birakir 'GIDER'...
- Her Istedigine Evet Derseniz 'KARAKTERSIZ' Olursunuz.
Karsi Cikarsaniz 'ANLAYISSIZ'...
Cok Yanina Giderseniz 'SIKILDIM' Der;
Az Giderseniz 'KÜSER'.
Iyi Giyinizseniz 'CAPKINSIN' Der;
Dikkat Etmezseniz 'ZEVKSIZLIK''le Suclar.
- Kiskanirsiniz HUYUN KÖTÜ'Der
Kiskanmazsiniz 'SEVMIYORSUN''Der
Siz Bir Dakika Gec Kalin 'KIYAMET KOPAR'
Kendisi Bir Saat Gecikirse 'BUNDA NE VAR?'
Arkadasinizla Bulusursunuz Adi 'IHMAL'Olur
O Bulusur 'BIZIM KIZLAR'Olur...
- Siz Baska Kadina Bakacak Olsaniz'GÖZLERINIZ OYULUR'
Baska Bir Adam Ona Baktiginda Adi 'HAYRANLIK' Olur.
Konustugu Anda 'DINLEMENIZI' Ister;
Dinlediginiz Anda 'NEDEN KONUSMUYORSUN' Der...
- KISACASI Sade Ama Cok 'Karisik'
Zayif Gibi Ama Cok 'Güclü'
Akil Karistiran Ama 'Hayranlik Uyandiran'
Insani Cildirtan Ama 'Mükemmel'
Bu Arada Tercümelerin'De Kadin Gibi Oldugunu Belirtmek Isterim...
Cok Güzelse Nadiren Sadiktir.
Cok Sadiksa'da Nadiren Güzel...
Hayat Yasandigi Kadar Vardir.
Gerisi Ya Hafizalardaki Hatira Yada Hayallerdeki Ümittir.
Sevgili şairim emeğinizi ve şiirnizi yürekten kutluyorum...kadın kadın olduğu için saygındır..erkek erkek olduğu için..erkek kadınlaşırsa saygınlığını kaybeder..kadın erkekleşirse..ayrımcılığı bırakalım..erkek kadınsız kadın erkesız olmaz... ..olursada bir yan eksik kalır..ikisi bir bütündür...sevgiler...
Öncelikle emeğinize sonsuz teşekkür
Akrostiş olması da ayrı bir emek...
Kadınlar, Erkeklerden şikayet ederken
bir noktayı atlarlar; Erkekler onların ellerinde yetişir...
Bir başka husus tabiki erkek kadını daha çok arzulayacak, çünkü kadın erkek için yaratılmıştır,
Kadın için erkek bir şeydir ama erkek için kadın herşeydir...
Kadın olmak tabiki ayrıcalıktır, ANALIK gibi yüce bir sıfatın sahibidir kadınlar, Dünyayı sallayan eldir beşiği sallayan el...
Ama zordur kadın olmak, özelliklede medeniyetten uzak, tutucu ve yobaz toplumlarda....
Nezdinizde tüm kadınlara sevgi ve selamlarımı yolluyorum, ve bir erkek olarak diyorum ki iyi ki varsınız...
ALKIŞLIYORUM VALLA GÜZEL ANLATIM ..NEDEN Mİ AKROSTİŞ BAĞLAYICI UNSUR VE ÜÇ TANE I HARFİNE RAĞMEN GÜZEL ...TEBRİKLER KARDEŞİM..BENCE DE
K
A
D
I
N
O
L
M
A
K
A
Y
R
I
C
A
L
I
K
T
I
R
iyileri var sanmam.oğul demiş baba sen cennetliksin . baba demiş oğlum umamam.bizimki de bu olsa gerek umamıyorum artık sevgiyi hak eden olduğuna işallah ben haksız çıkarım ama nerde..şiire gelince süper tek kelime ile yürüğinise sağlık keske haksız olsaydınız ::))))))
istisnalar kaideyi bozmaz derken bile doğruları söylemişsiniz.Bir an kendimi dinliyorum sandım.Ama biz yaşarken farkedemiyoruz bu hakkımızda yazdıklarınızı.Yalanlasakta faydası yok...damgayı yemişik bir kere.3 sarı kart yiyince aklımız başımıza geliyor...çünki 4üncü sarı kart kırmızı kart oluyor ve ihraç.Bilindik şeyler ama sizin ellerinizden çok güzel,kırmadan,gülümseyerek akmış sayfalara.Ne diyelim...Bir Nihal hanım klasiği daha olmuş.Alkışlıyorum...koskocaman.Ve puanını hemen asayım yoksa kırmızı kart hazır.Yalnız siz çok profesyonel olanlarına toslamışsınız :))) iyileride var.
evet
Genel görüş ve temayül olarak haklısınız,
Toprak aynı toprak ama farklısınız.
gayet hoş bir çaılşma kalemine sağlık kutlarım
sevgi ve saygılarımla
ne güzel anlatmışsınız teşekkürler paylaşımınız için
İSTİSNALAR KAİDEYİ BOZMAZ.. ÖNCE BUNU BELİRTELİM KEŞKE SENDE ŞİİRİN HİKAYESİNE BUNU YAZSAYDIN.. ŞİİR BAŞTAN SONA HAKLI İTİRAZA GEREK YOK .. HELE BU ÇAĞDA.. BİZİM GENÇLİĞİMİZDE SEVDALAR VARDI.. KUTLUYORUM KALEMİNİZİ.. HAKLISINIZ NE DENİRKİ DOĞRU SÖZE.. AH BİDE KADINLARI YAZSAYDINIZ KEŞKE..ÖMÜR BİTER YETMİŞ YIL BİR YASTIĞA BAŞ KOYSANIZDA KADINI ÇÖZEMEZ ANLIYAMAZSINIZ BU DA AYRI BİR DOĞRUMUZDUR.. AMMA EN DOĞRUSU VAR OLUŞUMUZA DÜNYAYA GETİRİLİŞİMİZE SEBEB AYAKLARININ ALTI CENNET OLAN VE ALLAHIN KİTABINDA KADINLARINIZ SİZE BİRER EMANETTİR HİTABIYLA YÜCELTİLEN KADINLARIMIZIN KIYMETİNİ BİLMEK LAZIM BENCE.. NASIL ANA DEYİP ONU BAŞ TACI EDİYORSAK KADINIMIZDA AYNI OLMALI.. KUTLARIM EMEĞİNİZİ.. BU KONUDA ÇOK ŞEY YAZILABİLİR AMMA SANIRIM SONRADAN BU MESAJI OKUYANLAR İÇLERİNDEN DE OLSA BANA NELER DEMEZLER Kİ BİLİRİM.. OLSUN BEN DOĞRUDAN ŞAŞMAM..KADINLARIMIZ CANLARIMIZDIR. TIPKI ANA LARIMIZ BACILARIMIZ KISLARIMIZ GİBİ..SELAM VE SAYGILAR YAZAN ELLERİN DERT GÖRMESİN ..
YÜREĞİN ÜŞÜMESİN ESEN KALIN-10-P
Bu şiir ile ilgili 9 tane yorum bulunmakta