bu sabah bir kadın öldü
her gün bir kadın ölüyordu aynı yerde,
çiğ düşerdi üzerlerine
seher vaktinde yazgıya boyun eğen kelebek gibi...
toplandı başına sevenleri;
ağladılar,
dövündüler,
ama nafileydi gayretleri
kaskatı yatıyordu kadın
çimenlerin üstünde
ve
bir adam dokundu
soğuk bedenine
ne ağladı
ne de dövündü.
sadece dokundu
gül tenine
kadın güldü...
beklediği de buydu sanki kadının...
uzak bir ihtimaldi
bir sonucu mu neydi bu fıtratının!
yaşarken göremediği huzur
arzuladığı dokunuş
çok yaman çelişkiydi ölümden sonraki vuslat
kim bilebilirdi ki,
kadın gülecek,
kadın gül/dü
adam/sa böcek...
(günbatımı düşleri...sh.96)
Arap KurtKayıt Tarihi : 8.3.2010 00:09:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Arap Kurt](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/03/08/kadin-guldu.jpg)
Gül ve böcek...
Ölümle gelen mutluluk... ve final...
Çok farklı ve güzeldi... Gönlünüze sağlık efendim...
manzara kasta uygun
senaryo duygudan uzak
adam/sa böcek
final çok güzel ......10 puan...
TÜM YORUMLAR (8)