Kadın Benim Herşeyim

kısa metrajlı reklam filmleri gibi
kısacık fakat düşündürücü,
bi sözle başladım geceye
yazdım ve düşündüm.
anlattıklarım sonradan
bi manaya dönüştü içimde
sesini duyduktan sonra,
aramızda ki kilometreleri yok sayarcasına
gülüşünü duyduktan sonra,
düşlerimiz ayaklarımıza gelircesine.

çevremdeki insanların
birbirlerini hatırlamaları için
belli şarkıları var
bizim ise şiirlerimiz ve düşlerimiz
atilla ilhan'ımız, edip cansever'imiz
ahmed arif'imiz ve nazım hikmet'imiz var

kısa metrajlı reklam filmlerinden sonra
başlayan uzun, upuzun filmler gibi
başladı uzun yazılarım
yazılarımın bitmesi şimdilik hayal gibi görünüyor
bi heyecanla kalktım yerimden
annem ne var ne oldu diye sordu
gidiyorum dedim
içimden, kendi dünyama diye de ekledim
aklımdaki satırlar öylesine ufak ki,
öylesine fazla ki…
korkarım ufak olmalarından
saklandıklarında bulamam
korkarım fazla olmalarından
unutup bi daha hatırlamayacağım,
satırları bi daha tam istediğim gibi
toparlayamayacağım diye
yazılarım bitmeden tuvalete gidemem
saatlerdir sıkıyorum dişimi
ha bitti ha bitecek diye
prostat kanseri olacağım ona yanıyorum.
şarkıların biri bitiyor biri başlıyor
ne ilhammış be bitmek bilmiyor
bu gidişle ben biteceğim.
sırf sesini duymakla yazdıysam
peh be...
karşıma çıkacağın zamanlar da haber ver de
önceden bi tuvalet ihtiyacımı karşılayayım
biliyorsun vakit olmuyor bi daha

senden az önce
yani sesini duymaktan az önce
tanımadığım
bi yerde bi şiir dinledim
bi arka sokakta
bi arka bahçe de
başka türlü bi yerde
belki de bi salkım söğüdün altında
ya da
denize sıfır bi tepeden aşağıya bakarak
neyse
az önce, senden önce
sesini duymadan önce
bi şiir dinledim
sesi titreyen
genç bi adamdan
ilk deneyimi gibiydi
belki ilk defa okuyordu bi şiiri
belki de kendi şiiriydi
ama güzeldi
bi çınar ağacı altındaki,
iki aşıktan bahsediyordu.
bu olaylar kendim kadar
düşlerim kadar gerçek
hayır
bazen soruyorsun ya
nereden uyduruyorsun bu yazıları diye
sen gerçeksin dimi
işte o anlattıklarım da gerçek
o şiir de iki bahar sonrasını anlatıyordu
iki bahar sonra sen nerede olacaksın
nerede olacaksın
nerede kadın
yoksa o denize sıfır olan tepede mi
ya da en eski salkım söğüdün altın da mı
belki de arka bahçe de
ya da başka türlü bi yerde işte
nerede olduğunun önemi var mı
içimiz de ki bu şiirler olduğu sürece
şarkıların bi süresi
vardır
üç dakika bilemedin beş dakika sonra biter
şiirin sonu var mıdır
nazım’ın sonumu vardır
yazdığı şiirlerin sonu olsun
saatlerce okusan kim sana dur der ki
ya da nakaratları istediğin kadar tekrarlasan
hızımı alamadım yine
hızlandım
bazen,
bazen düşünürüm
içimden acaba ters şeritte miyim diye geçiririm
karşımdan gelen ışıklar
gözlerimi kamaştırır
gideceğim yol
benliğime öyle bi yerleşmiş ki
gözlerim kapalı olsa kaç yazar
bi an için,
sesini duyar gibi olmak istemiştim sadece
sesini duymak kalp atışlarımı hızlandırdı
adrenalinim yükseldi
biraz yaşlı olsam,
bi doktora görüneceğim neredeyse
bana ses yolladığın da göremediğim yerlerden
nerelerdeydin
arka bahçede mi,
eski bi salkım söğüdün altın da mı,
belki de başka türlü bi yerler de
içimdeki mumun alevi
parlaklığını yitirir gece uzadıkça
ve yazılar bitmek bilmedikçe
kıvranmaktan hal kalmaz hiç bi yerim de
bu gidişle iki üç yıla kalmaz prostat olurum

bi üstadım söylemiş
“kadın bi şairin doğma sebebidir” diye
doğrudur kadın her şey
kadın şiirlerin başlangıcı
ayrılığın temel taşı
kadın içimi sızlatan kumral
kadın benim anam,
şimdi mışıl mışıl uyuyor
bi bana şiir yazmadın diye sitem eder her lahza
dur be anne bilmezsin
bi kavrulayım bu yağda,
söz sana yanmış bi yağ olmadan,
yazacağım en güzel şiirimi
kadın benim hayal kurduğum insan
kadın benim her şeyim
şiirlerimin,
ayrılıklarımın,
özlemlerimin bel kemiği
kadın benim türkçe hocam
ne diye bilirim ki
eğer bi şairin doğma sebebiyse kadın
ve yine o kadın şairin esiriyse
işte bu karmaşalıktan çıkamamaya yazılan yazılarsa şiir
ben şiiri adam gibi yaşayanlardanım.