Kadın,
Küskündü hayata
Ve de ziyadesiyle kırgın.
Yürüyordu kentin caddelerinde,
Topukları yüksek, hayatı alçak, çokça bıkkın.
Hiçbir zaman var olamamaktan mı?
Varlığının yok sayılmasından mı bilmiyor,
könül ayrılmayır öz baharından,
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Devamını Oku
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta