Kadın Şiiri - Med Reşiyan

Ben bir kadınım
Gözleri ıslak horlanmış yürek işçisi
Ayak altında paramparça can
Hayalleri dört duvar arasında
Zehir zemberek bir acı

Bir yanım destan
Bir yanım ağır ve suskun
Kör iklim vurgunu
Yaprakları toprağa düşmüş kırılgan çiçek

Kavgaya yürürüm dövüldüğüm yerde
Tenimde mesken tutmuş emek ateşi
Yüreğimde çilekeş yılların sessizliği
Ben dağlarda özgürlüğe koşan gururlu nilüfer

Canımda zorbalığın hayat demi
Nefsimde köhnemiş günlerin
Dayanılmaz baskısı
Koklanmamış baharlar taşırım içimde...

Med Reşiyan