Ne hayallerim vardı bir zamanlar, bir dolu umutlarım,
Yalnız benimdi aydınlık pembe rüyalarım,
Kayboldu feri gün ağarınca sönen yıldızlar gibi,
Artık gülemez oldu nereye baksa siyah gözlerim.
Akıntıya kürek çekiyor
İhtiyar balıkçı misali yorgun kollarım,
Kapılmış fırtınaya sürükleniyor
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
