Kadın Şiiri - Asya Yıldız

siyahların arasında görürdüm
kısıktı gözleri, seven gözleri.
pencere kenarında olurdu ve o
ne zaman açsa penceresini
rüzgar saçlarını savururdu,
bizse düşüncelerini...

tebessüm aramam güzel yüzünde,
belki boşuna diye aramadım hiç.
gölgeler uzadığında bozulurdu
makyajı, ofisteki masası gibi.
omuzlarına dökülürdü saçları,
dalar giderdi kısıp gözlerini.

giderdi, düşlerine saklı kaçardı,
bulunduğu yerde değildi kendi.
en sıkıcı anlarda bunalmazdı hiç,
en mutlu günlerde sakin olurdu;
saklı kaçardı, görmezdi kimse
düşlerinde yaşardı kendi kendince.