Kadın Şiiri - Audrey Aykut

Öylece oturuyordu kadın,
Ne düşündüğünü bilmeden,
Nereye baktığını bilmeden.
Dikilmişti gözleri boşluğa.

Ne kıpırdamak ne konuşmak
Geliyordu içinden...
Sessiz, sakin, kıpırtısız
Öylece oturuyordu kadın...

Bir el dokundu omzuna
Hissetmedi bunu kadın.
Seslendiler adını defalarca
Yanıt vermedi kadın...

Oysa fırtınalar kopuyordu içinde.
İnletiyordu çığlıklar beynini.
Duymuyordu hiçbirini hiç kimse.
Öylece oturuyordu kadın...