Zifiri karanlıkta, ilk onlardır görünen
Yıldızları takınca, gördüm kadim dostları
Paylaşılan sevgiydi, ilmik ilmik örünen
Gönüllere akınca, gördüm kadim dostları.
Bir zamanlar varlıkta, çevremde cirit atan
El uzattım darlıkta, yüzü çevirip yatan
Gerçekleri zorlukta, görüp desteği katan
Sahte yüzden bıkınca, gördüm kadim dostları
Moralim bozulunca, hemen desteği coşar
Dertlere üzülünce, neşeyle bana koşar
Çaresiz süzülünce, yardımı cana taşar
Gafil yürek yakınca, gördüm kadim dostları
Bir kalburla eledim, üstte ikisi kaldı,
Gerçek yoldaşım olan, benle maziye daldı
Çocukken beraberdi, büyüdü sevgi saldı
O sevgiyi ekince, gördüm kadim dostları
Gücüme güç katarlar, hem sağım hem de solum
Karanlığa çatarlar, aydınlatırlar yolum
Hep sevgiye batarlar, tutup kucaklar kolum
Çullanınca sakınca, gördüm kadim dostları
Bu can kefeni giyip bir gün toprak olsa da
Dostlarım ağıt ile saç başını yolsa da
Mezara çiçek ekip, gözleri yaş dolsa da
Başucuma bakınca, gördüm kadim dostları
(23.08.2005/Batman)
Şeyhmus SevilmezKayıt Tarihi : 23.8.2005 13:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Karanlığa çatarlar, aydınlatırlar yolum
Siirinizi kutluyorum...Sayin Saymus bey
Kadim dostluklar güzeldir, az ve öz dahi olsa varlar!
sevgi&saygilarimla
Sevinçten ağlatmayı öğretensin
Dört mevsimi bahar edensin
Sahralarda bulunmaz gölgesin
Ne bilsinler ki kanatsız bir meleksin...
Duygular vardır anlatılamayan, sevgiler vardır kalplere sığmayan, dostluklar vardır hiçbir şekilde yıkılmayan, bazı insanlar vardır asla unutulmayan...
Yorum olarak değil ama şiirin son dörtlüğünü beğenmedim
çokta sevmiştim.
dostluk adınaydı.
içinde sınama vardı.
aslında uzun sürecek ama ben hikayeyi anlatayım
************
genç bir çocuk varmış, her gün geç saatlere kadar
arkadaşalrıyla gezer eğlenir ve babasının parasını arkadaşlarıyla harcarmış
bir gün babası oğluna : oğlum senin kaç tane dostun var? demiş
oğluda: o kada öok ki sayısını hatırlamam demiş.
babası
onların hepsi senin geröek dostlarınmı demiş
oğul:
evet baba demiş.
babası:
onlar senin için ne yaparlar demiş
oğul:
benim için gözlerini budaktan sakınmazlar. gerekirse canlarını bie verirler demiş.
babası:
o zaman dostlarını senin için gerçekten ne yapacaklarını görelim demiş.
ve bri koyun kesmiş, koyunu büykçe bir torbaya koymuş.
oğulunu demiş ki:
oğlum şu torbayı al, en güvendiğin arkadaşlarına deki:
ben bir adam öldürdüm,
başım fena halde dertte.
bana yardım edin.
oğul gitmiş. en güvendiği arkadaşalrının kapısını çalmış.
onlardan yarmı istemiş. onlarda gence:
senin başın zaten yanmış bir de bizim başımızı yakma demişler.
genç bütün arkadaşlarından buna benzer cevap almış.
gayet mahpçup bir şekilde babasını yanına varmış.
durumu tahmin eden babası oğluna
bak oğul benim öyle onlarca dostum yok, sadece bir tek gerçek dostum var.
ona git deki:
ben bir adam öldürdüm. cesedi işte şu torbanın içinde.
babam beni size yolladı.
gençte babasının dediğini yapmış ve baba dostuna gitmiş.
olayı anlatmış,
babasını dostu:
sen kalbini rahat tut ben bu işi hallederim. geç içeri bir soluklan demiş.
**************************
bu şiiri okuyunca aklıma bu hikaye geldi birden.
şiir için ne m düşünüyorum.
yukarıda anlattım ya...!
kutlarım.
TÜM YORUMLAR (11)